නිදහස් හිරගේයකදී

තවත් සතියක් නොදැනිම ගෙවිලා ගිහින්. කලින් කල්පයක් දුර වගේ දැනිච්ච දිනේ දැන් ලග ලගම එන බවක් දැනෙනවා. ඒකෙන් හිතට සැහැල්ලුවක් දැනුනත් ඒ එක්කම ලොකු බයකුත් හිතට එබිකම් කරන්න පටන් අරන්.

මගේ විතරක් නෙමෙයි, තවත් කෙනෙක්ගෙ හිතකටත් හීන ගොඩක් පුරවලා ආපු මේ ගමනේ අන්තිමේ මට ආපහු යන්න වෙන්නෙ හිස් අතින්ද? මගේ බලාපොරොත්තුව උනේ මේ ගමනින් මුළු ජිවිතේම ගොඩ දා ගන්න නෙමෙයි. මං සාමාන්‍යයෙන් තියන පියවර වලට වඩා පියවර කීපයක් වැඩියෙන් තියන්නයි උවමනා උනේ. නමුත්, බලාපොරොත්තු උනු තරමේ ප්‍රගතියක් අත්කර ගන්න බැරි වුනා.

පිට රටක රැකියාවකට ආවට පස්සේ අනිත් අය හැමෝම හිතන්නේ අපි ලංකාවට ආපහු එන්නේ කෝටිපතියෝ වෙලා කියලයි. ඒත් ඇත්තම කාරණාව අගහිඟකමෙන්  ගෙවපු ජිවිතේ තිබුණු පුංචි පුංචි සිදුරු කිහිපයක් වහගන්න අපට ඉඩ කඩ ලැබෙන එකක් විතරයි. හැමෝම වගේ අනාගතේ ගැන ගොඩ නගා ගත්ත හීන කීපයක් වෙනුවෙන් මේ ජිවිතේ තෝරා ගත්තත්, ඒ වෙනුවෙන් මං මගහැරගෙන තියෙන ජිවිතේ පංගුව ලොකු වැඩි කියලයි වෙලාවකට හිතෙන්නේ. ගෙවන මොහොතවල් ගැන පසුතැවිලි නොවී එයින් උපරිම ඵල නෙලාගෙන තෘප්තිමත් වෙන්න ඕන කියන මගේ හිතේ හැම මොහොතේම තිබ්බ හැගීම ටිකින් ටික අතුරුදහන් වෙන්නත් ගත්ත මේ නිදහස් හිරකාර ජිවිතේට ඇතුළු උනාට පස්සේ. 

පේරේ හිටිය කාලේ WUS කැන්ටිමේ රස්තියදුවක් ගහල හරි, තෙල් බැම්ම ලගට වෙලා අව්වට කරවේවි ඉදල හරි හොරෙන් දැක ගත්ත මුහුනේ හිනාව හැබැහින් දැක්කේ නෑ අවුරුද්දකුත් මාසෙකින්. ඉදල හිටලා කොම්පිතරේ තිරෙන් එබිලා බැලුවට ඒ හැගිම් වයර් දිගේ සජීවීව ගලන්නේ නෑ. සරසවියෙන් එලියට ආවට පස්සේ රැකියාවල කාර්යබහුල උනත් මාසෙකට වරක් අත් පටලවන් ඉන්න හොයාගත්ත ඉඩ කඩේදී දැනුනු මගේ කැලෑ මලේ සුවද දැනෙන මානෙකට ලං වෙන්න නම් තවත් මාස කීපයක්ම බලන් ඉන්න ඕන. ඔය අතරේම අපේ  ගෙදර තුන් වෙනි පරම්පරාව නියෝජනය කරන පලවෙනි සාමාජිකයා, අයියගේ පුතණ්ඩියා මේ ලෝකෙට ආවේ මං මේ දුරු රටට ඇවිත් මාස කීපයකින්. අපේ ගෙදර හැමෝගෙම හිත්වල අලුත් එළියක් ඇතිකරපු මේ සිගිත්තා මං දකින්න නියමිත බහතෝරන්න, දෙපයින් නැගිටින්න පටන් ගත්තටත් පස්සෙයි. ඔය ඇරෙන්න තව ගොඩක් දේ මං ඇත්තටම අයිති ලෝකයේ සිද්ධ උනත් ඔය දෙක සැහෙන්න දැනුනා. 

ලංකාව එක්ක තිබ්බ දුරස් බව යන්තමින් හරි අඩු උනේ අන්තර්ජාලය හරහා තිබ්බ සබදතාව නිසයි. එත් අන්තර්ජාලයෙන් වත් පිහිටක් නැති මිනිස්සු කි දෙනෙක් මේ වගේ නිදහස් හිර ගෙවල් වල හිර වෙලා ඉන්නවද?  

පින්තුරේ - http://s3.amazonaws.com/rapgenius/alone_by_buaiansayapanomali.jpg