ඔබ මගේ හිරු ...........

මකා ගනදුරු 

දිවිය කල සරු

මගේ ලොව  හිරු 

ඔබය් අමයුරු.......  

කිරණ චණ්ඩවූ 

දිවි කතර සැදු

ඒ චණ්ඩ හිරු 

ඔබය් වූ රුදු........ 

දැවෙන කතරත් 

කෙම් බිමකි සිතු 

ඔබ මගේ හිරු 

පතමි නිරතුරු......


පින්තුරේ චමින්දගෙන් 

අපිත් මල්. ඇයි අපි ලස්සන නැද්ද?

ලොවම හැඩ කරනවෙය් වහසිබස් නොදෙඩුවත්
දුටු මතින් හිත් අරන් නෙලන්නට නොසිතුනත්
නෙක් ගැහැට විදදරන් රැදෙන්නට හැකිඋනත්
අපිත් මල් නම් තමා සිවුමලිව නොපෙනුනත් ......

පින්තුරේ මගේ
කවිය ඇගේ (කෞෂල්‍යා කුලතුංග)

නමුනුකුල හා සහචරයෝ

ඊයේ නමුනුකුල පාමුලට ආව බව කීවනේ. අද උදේ පාන්දරම නමුනුකුල දිහා බලාගෙන මඩොල්සිම කන්ද දිගේ ගොඩ දුරක් යන්න ලැබුන. ඇත්තටම නමුනුකුලයි, සහචර කදුවැටි ටිකයි මාව වසගයටම ගත්ත. හවස ආපහු ඒ පාර දිගේම ආපහු එනකොට මගේ ෆෝන් එකේ කැමරාවට නිවනක් නැති උනා. මේ ඒ වෙලාවේ කැමරාවේ සටහන් වෙච්ච රූප ටිකක්. මම චායාරූප ශිල්පියෙක් නොවන බවත්, මේ චායාරූප  එතරම් හොද නොවන මෙගා පික්සල් 5ක කැමරාවක සටහන් උන ඒවා බව සලකනු මැනවි.

කදු හිසේ තුරු හිස

මේ මහ වලාකුලු
කඩා හලුනොත්නම් 
අනෝරාවක් වෙලා
තනි මං
කොහොම රැක ගන්නද
නුබව නොතෙමී..